We zitten in een lekkere wedstrijd streak. Ok, niet helemaal want de 20 km van afgelopen dinsdag was geen wedstrijd, maar was wel lang en best inspannend. Maar met de Ladiesrun, de Midzomeravondrun, de Dirk Kuyt Beach Run en vanavond de Inner Circle Run hebben we een aardig rijtje bij elkaar. En dan heb ik het nog niet eens over zondag, als we de Kika Run lopen. Die komt nog.
Vorig jaar hebben we de Inner Circle ook gelopen. Ik heb niet meer helemaal op het netvlies hoe het zat. Dat komt als Frank begint te piepen dat de 10 km twee rondjes van 5 km zijn. Ik wist het niet meer toen ik ons inschreef. Ik pak mijn verslag van vorig jaar er nog maar even bij. Oh ja, nou weet ik het weer. Toch handig zo’n online dagboek. Mij maakt het niet zo heel veel uit al heb ik ook liever één ronde, maar Frank gaat hem resoluut omzetten en dan lekker knallen op de 5 km.
Ik kan vanavond niet knallen. Zondag loop ik met Inge mee en na even gecheckt te hebben wil zij voor een PR van 51 minuten gaan. Omdat ik meeloop en dat voor mij ook best een snel tempo is en ik mezelf toch een klein beetje wil sparen zal ik moeten kiezen. Nou ja kiezen, kwestie van logisch gevolg. Trainingstempo dus. Gelukkig is het minder warm dan afgelopen week.
Eenmaal bij de start ontmoetten we een handjevol RMD-ers. Altijd gezellig. Na de groepsfoto gaan we naar de start waar we nog minstens 5 minuten moeten wachten. En dan gebeurt het ondenkbare. Frank schiet er als een speer vandoor, ik hou hem niet bij. Dat wil ik ook niet want ik moet twee keer zo ver maar toch. De eerste kilometer is vals plat omhoog om te eindigen op een dijk. En dan begint het me allemaal weer te dagen. De route, waar de waterpost staat, de brug en het heen en weertje. Ok, goed te doen.
Ik loop in een stevig tempo. Want ‘trainingstempo’, ‘lekker relaxt’ en ‘mezelf sparen’ werden ter plekke uit mijn vocabulaire gewist toen ik het startnummer omdeed. Om vervolgens vervangen te worden door ‘aanpoten’, ‘stevig doorlopen’ en ‘kijken hoe ver ik kom’. Toch merk ik dat ik stijf ben, voornamelijk van afgelopen dinsdag. Ach, dat zal er na 7 km wel uit zijn.
Na de dijk en het stukje tussen de huizen door mag ik de brug op. Deze valt me meer mee dan ik dacht. Ik vlieg lekker naar beneden naar het heen en weertje. Pas aan het eind zie ik Frank aan de andere kant die me toeschreeuwt dat ik heel snel ga. ‘Valt wel mee’, denk ik bij mezelf, ‘het is geen 12 km p/u’. ‘Geen 12 km p/u’. Snob. Arrogant wijf. En dan denk ik aan de progressie die ik de afgelopen jaren gemaakt heb. Vooruit, het mag. Frank finisht zo’n 300 meter voor mij en ik ga mijn tweede rondje in. Ik grijp een bekertje water maar laat hem vallen. Helaas, pindakaas.
De tweede keer vals plat omhoog lopen er twee mannen achter me die iets opmerken over mijn staartjes. Ik hoor niet helemaal wat ze zeggen tot ik het woord ‘Pipi Langkous’ hoor. ‘Ach ja’, denk ik met een glimlach op mijn gezicht. Het laatste stukje de dijk op lopen ze me voorbij en hazen zij mij in plaats van ik hen. Om ze vervolgens een halve kilometer later dan toch weer voorbij te lopen. Doei.
De volgende drankpost pak ik opnieuw een bekertje water, dit keer wandelend zodat ik het deze keer niet laat vallen. Dan ga ik op weg naar het laatste stuk. De brug op en aan het eind staat Frank met zijn telefoon voor wat foto’s. Opnieuw vliegend de brug af en mijn stijfheid is inderdaad redelijk weg. Op het heen en weertje de laatste kilometer in maar versnellen zit er niet meer in. Een snelle rekensom leert dat ik rond de 51 minuten uit zal komen. De laatste draai bij de rotonde brengt me richting de finish, waar opnieuw Frank staat met zijn telefoon. En dan is het weer gedaan.
Bij de medailles staat Ineke en natuurlijk maken we een selfie. Ondertussen druppelen de andere RMD-ers binnen en komt Frank ook aanlopen. We praten nog wat na en kijken of we nog wat te drinken kunnen krijgen maar het enige café zit bomvol. Uiteindelijk besluiten we maar naar huis te gaan, tenslotte moeten we ook nog eten. Mijn uiteindelijk tijd is 50:35. Geen PR, daar ben ik nog lang niet aan toe, maar wel sneller dan vorig jaar en aanzienlijk sneller dan gepland. Die rekening krijg ik waarschijnlijk zondag wel gepresenteerd.
Maar dat zien we zondag dan wel weer. Zolang het kan loop ik lekker op de pof…