Ik heb wel eens verteld dat ik het ontzettend leuk vind om te lopen op bijzondere plekken, bij voorkeur plekken waar ik nog nooit geweest ben en bij voorkeur in het buitenland. Heerlijk de omgeving onderzoeken als een soort ontdekkingsreiziger en dan vooral onverwachte schatten ontdekken in de vorm van een mooi pleintje, een bijzonder standbeeld, een kleurrijke muurschildering of überhaupt een prachtig Kodakmomentje. Ze zeggen wel eens bij loopjes dat als het niet op Strava staat het niet gebeurd is. Voor mij geldt echter dat als ik er geen foto van heb het niet bestaat. Dus moet er altijd minimaal een foto van die ‘schatten’ gemaakt worden. Soms zit ik zo in mijn hardloopflow dat ik wel eens doorloop, maar ik heb achteraf altijd spijt.
In het begin van de Coronatijd, en ook nu nog, was reizen best wel gecompliceerd. Weinig kans dus voor het lopen op bijzondere plekken, laat staan in het buitenland. En aangezien ik na 10 jaar hardlopen in mijn eigen achtertuin zo’n beetje wel iedere steen, boom, standbeeld of stuk grafitti ken zit er maar een ding op. Op onderzoek gaan in mijn eigen stad!
Verbazingwekkend genoeg blijken er na al die jaren nog genoeg onontdekte plekjes niet eens zo heel erg ver van ons huis vandaan. Mede dankzij wat medeRotterdammers die via Instagram foto’s posten die mijn interesse wekken en waarop standaard mijn vraag ‘waar is dat?’ volgt. Om vervolgens de bewuste plek op de kaart op te zoeken en er een route naar toe te plotten.
Maar ook door kleine variaties toe te voegen aan bestaande routes of tijdens het lopen ineens een steegje in te duiken kom ik tegenwoordig plekjes tegen waar ik Instagramwaardige foto’s kan maken. Soms dankzij tijdelijke constructies van een beeld dat er neergezet is, een muurschildering van een afbraakpand, of dankzij een op dat moment nét mooie lichtinval door de takken van een boom, maar vaker vanwege beelden die daar al jaren staan en waarvan ik het bestaan niet wist omdat ik normaal gesproken geen enkele reden heb om daar te lopen. Natuurlijk neem ik dan uitgebreid de tijd om er een hele fotosessie omheen te maken voor het archief en sla en passant de locatie op ‘for future reference’.
En die future reference is belangrijk want naast het ontdekken van al die bijzondere leuke geheime plekjes, is het ook ontzettend leuk om die plekjes aan anderen te laten zien. Uiteraard aan mijn hardloopvriendjes en vriendinnetjes van buiten de stad, maar misschien nog wel meer aan de hardloopvriendjes en vriendinnetjes die ook in Rotterdam wonen. Gisteren had ik zelfs het genoegen om aan beide soorten weer een mooie route te laten zien. Dachten ze nog dat we het standaardrondje over de Van Brienenoordbrug gingen lopen, was het een verrassing dat er onder die brug nog een eiland ligt, liepen we langs het bekende Hotel New York maar klikten de camera’s breeduit op de overloop bij het Wilhelminaplein met het prachtige zicht op de Erasmusbrug en voordat we over de Willemsbrug terug naar huis renden deden we nog een onverwachts rondje Noordereiland.
Ik ben dus weer aan een nieuwe verzameling begonnen. De verzameling van ‘mooie plekjes in Rotterdam’. Mijn guilty pleasure, nou ja vooruit, een van mijn vele guilty pleasures, is het vangen van Pokemons. Frank kent me langer dan vandaag, houdt van me en accepteert daarom mijn af en toe rare trekjes. Desondanks trekt hij toch nog steeds een wenkbrauw op als hij me probeert bij te brengen dat het oneindig en dus zinloos is omdat iedere keer als je denkt dat je ze bijna allemaal hebt, er weer nieuwe bij komen. Waarop ik hem dan met diezelfde opgetrokken wenkbrauw probeer uit te leggen dat dat niet erg is omdat het gewoon een leuk tijdverdrijf is. En zo is het ook met die mooie plekjes. Er komen iedere keer weer nieuwe bij maar is dat nou juist niet de lol van het spel?
Dus, als je nog leuke plekjes weet of als je eens door mijn Instagram account scrolled en een leuk plekje ziet dat je nog niet kent en graag eens naar toe zou willen lopen, schroom dan niet, stuur me een berichtje en dan maak ik een mooie route en lopen we er naartoe.
Als je het tenminste niet erg vindt om een half uur extra uit te trekken voor een maken van een paar foto’s…