Zo loop je in geen maanden een georganiseerd evenement, zo loop je er twee in twee dagen. Ik had al ingeschreven voor de Rotte Damloop toen ik ook nog een inschrijving won via de Rotterdam Marathon Deelnemers community. En aangezien we in september een halve marathon gaan wandelen met Anita Active zullen we toch een beetje moeten oefenen, dus na de 50 km trail van gisteren koos ik voor de 10 km wandelen en sleep Deborah met me mee.
Lekker om 11:00 starten dus een beetje uitslapen, ontbijtje doen en dan op ons gemakje richting Outdoor Valley om daar te starten. Niet dus, want ze hebben vanwege Corona het programma omgegooid zodat we nu om 8:30 moeten starten. ‘Sasje pesten’ door de organisatie, en ook Deborah zal een offer moeten brengen omdat die de avond ervoor een feestje heeft. Maar alles voor de medaille en het shirt en natuurlijk het bijwonen van de eerste editie. Maar goed, het is net als het aftrekken van een pleister. Als je het in één keer doet, doet het minder zeer.
Dus als om 7:00 de wekker gaat sta ik ook maar gelijk op en spring onder de douche. Niet dat het veel helpt want de ogen blijven dicht. Gelukkig kan ik ook met dichte ogen mijn hardloopkleding aantrekken en een boterham uit de vriezer halen en in de magnetron gooien voor ontbijt. Ook Deborah is mooi op tijd en om 8:00 brengt Frank ons naar Outdoor Valley nadat ik drie keer gewisseld heb tussen een rugzakje en een camelback.
Daar aangekomen zijn mijn ogen inmiddels soort van open en zien we een aantal bekenden. We hoeven niet lang te wachten tot het startsein en we nemen afscheid van Frank die zich nuttig maakt door ondertussen boodschappen te doen. We zijn nog geen paar honderd meter onderweg als ik al twee keer gestopt ben om een steentje uit mijn schoenen te halen en we Herman tegen komen die de 10 km gaat lopen. Kortom, we zijn gelijk de laatsten van onze wave, maar ach, er is toch geen tijdsregistratie en het doel is toch ‘relaxt lopen en bijkletsen.’
Dat laatste lukt prima want we hebben elkaar al even niet gesproken. Het is een prachtige dag en de eerder voorspelde regenbuitjes staan al helemaal niet meer in de planning. Niet voor de komende paar uur in elk geval. Ik voel mijn benen wel maar wandelen lukt prima. De route loopt langs de Rotte waar ik ook vaak hardloop omdat het een van mijn favoriete routes is. We besluiten ter plekke om binnenkort hier ook weer eens samen te rennen. Als we bij de brug komen op 2,5 km wil ik foto’s maken als Deborah ziet dat er een fotografe van de organisatie staat. Dan kunnen we haar beter een foto laten nemen, zowel met de officiële camera als ook met mijn telefoon.
We maken even kort een praatje alvorens we weer verder wandelen. Het begint al aardig warm te worden en de eerste lopers van de 10 km komen achter ons op lopen. Net als de eerste wandelaars van de tweede wave. Als ik die verhitte koppies zie ben ik zó blij dat ik vandaag niet hard hoef te lopen, maar ik weet in mijn hart dat als ik gisteren niet gelopen zou hebben, ik vandaag de halve marathon gedaan had.
Bij het sluisje zitten we op 5 km, op de helft, en daar staat niet alleen René Simons muziek te maken maar ook Rob Sportfotografie om de lopers vast te leggen. Aangezien hij gekscherend ons weigert te fotograferen als we wandelen doen we speciaal voor hem 5 meter hardlopen. Ook nu blijven we even hangen voor een praatje maar naarmate er steeds meer lopers komen die hij moet fotograferen laten we hem weer met rust en wandelen verder.
Opnieuw een onderbreking als een kilometer later Herman ons inhaalt. Hij wandelt een stukje met ons mee, we maken een foto en dan rent hij weer verder terwijl wij wat eten. Op 7,5 km kruisen we de A20 en zijn we weer ‘in de stad’. Inmiddels is het behoorlijk druk geworden met zowel wandelaars als hardlopers en moeten we regelmatig een klein stukje opzij. Ik begin mijn benen wel weer te voelen maar toch gaat het ongemerkt. Ik heb de route op mijn horloge staan maar eigenlijk is het niet nodig aangezien alles heel goed aangegeven staat.
Dan komen we bij de Binnenrotte en bij Van Zanten waar al veel lopers lekker op het terras zitten. Mijn klokje zegt 10 km maar ook dat de route nog 300 meter is en inderdaad, we moeten nog even doorlopen tot het eind voor de officiële finish. Daar staat Evert Buitendijk klaar met zijn camera en ook nu gaan we ‘rennend’ de finish over. We krijgen onze mooie medaille en een muntje voor een drankje en ook Frank is inmiddels gearriveerd. Wij lopen vast terug naar Van Zanten als Frank weer eens uitgebreid staat te kletsen met deze en gene.
Bij Van Zanten genieten we heerlijk op het terras van wat te drinken en te eten. Frank sluit aan en omdat Ysbrand, Marilene en Linda de halve marathon lopen komt Ronald er even later ook bij. Zelfs Bart en Patricia komen kijken en we wachten op Ysbrand en de dames. Als iedereen binnen is zitten we prinsheerlijk op het terras de rest van de lopers ‘binnen te halen’. Er komen veel bekenden langs tot het moment dat er regen aan komt en we er een eind aan breien. Eenmaal thuis zijn we toch wel moe en duiken we allebei nog héél even ons bed in voor een klein middagdutje.
De laatste dag dat we het op jetlag kunnen gooien…