RMD Social Trail Oostvoorne

Here we go again. Onder normale omstandigheden zouden we vandaag de Bruggenloop lopen. 15 km rondje Rotterdam zoals ik die zo goed ken. En wellicht het loopje dat ik het vaakst gedaan heb, en nooit meer overgeslagen sinds ik hem in 2012 voor het eerst liep. Mijn eerste serieuze wedstrijd ook nog, heel trots in 1:43. Mijn PR staat nu op 1:19, niet dat ik dat ooit nog ga halen, maar dat doet er niet toe. Zelfs toen hij afgelast werd een paar jaar geleden vanwege hevige sneeuwval en wij al klaar stonden met onze startnummer op, liepen we hem uiteindelijk met een handjevol RMD-ers na een snelle oproep op Facebook zelf. Maar goed, zoals gezegd iets met normale omstandigheden, en die hebben we al twee jaar niet. Dus ook dit jaar geen Bruggenloop.

Maar niet getreurd. RMD zou RMD niet zijn als we niet een alternatief zouden hebben. Dus is er al een tijdje terug achter de schermen gewerkt aan een Social Trail in Oostvoorne voor het geval dat. Zo kreeg ik van de week dan ook de opdracht om voorloper op de route te zijn. Ik mag nog wel afstand kiezen en aangezien ik iets met een oliebol heb moet het natuurlijk minimaal 15 km zijn. 

Zo gezegd zo gedaan en nadat Richard ons om 9:00 opgepikt heeft staan we braaf om 9:45 klaar in afwachting tot iedereen er is. Frank loopt met Richard de 10 km, ik doe samen met Olav en Leonie de 15 km. Dat komt goed uit, dan kan Olav voor lopen en de snellere lopers meenemen, pak ik de achterhoede wel. Zetten we Leonie lekker in het midden. 

Helaas hebben we een klein minpuntje. Het regent. Het blijft regenen. De twijfel slaat dus toe. Wat trekken we aan? Het is niet koud dus twee shirtjes waarvan één met lange mouwen moet genoeg zijn. Het regenjasje nemen we dan wel mee. Als de groep compleet is blijven we dan ook niet lummelen en gaan gelijk van start. Ik moet even kijken naar de route op mijn klokje want ik zie geen start punt maar aan de andere kant is het ook niet zo belangrijk want ik hoef alleen maar achter de rest aan te rennen.

Olav zet er lekker de sokken in ook al is dat relatief. Van al dat lange afstandstrailen ben ik enorm lui geworden dus is 9 km per uur voor mij snel tegenwoordig. Maar ik laat me niet kennen en ren voorlopig maar gewoon mee. De regen valt toch wel mee en veel mensen willen na een paar kilometer toch wel hun jasje uit. Jasje dat ik überhaupt niet aan heb want ik had het al verwacht. Ik krijg een melding op mijn klokje dat we fout lopen maar Olav is niet alleen overtuigd dat we goed gaan, een aantal anderen die de route op hun horloge hebben staan ook. Dat kan maar één ding betekenen en dat is dat ik een verkeerde route heb. Vaag daagt het me dat ik de route ‘RMD’ genoemd heb en dat de route ‘Oostvoorne’ dan ook niet de juiste is. Gelukkig is het euvel snel verholpen. Niet geheel onbelangrijk als ik de bezemwagen moet zijn.

We hobbelen lekker verder waarbij de plassen niet gemeden worden, zeker niet door Bram en Olav, als we op 7 km weer even een rustmomentje hebben waar we wat kunnen eten. En een groepsfoto als we dan toch stil staan. Ondanks dat we toch wat verschil in tempo hebben blijven we wel bij elkaar. Tot een paar kilometer verder als we bij de uitkijk post staan. Er moet geplast worden als de rest net weer begint met rennen. René heeft inmiddels de koppositie van Olav overgenomen en ik mag eindelijk doen wat ik voor aangenomen ben. De bezemwagen zijn. Ik wacht en samen lopen we nu een stuk achter de rest aan. In zoverre dat we de rest niet eens meer zien. Marco wacht nog even bij een hekje om zeker te weten dat we niet ergens dood in een modder greppel liggen maar rent daarna ook weer door. 

Het duurt zeker een paar kilometer voordat de rest echt op ons wacht en we weer bijkomen maar de laatste kilometers lopen we weer met de hele groep. En dat is maar goed ook want de zandheuvel op moeten we wel met z’n allen doen toch? Na weer wat foto’s duiken we het bos weer in en komen we zowaar een paar paarden tegen. Om even later Frank tegen te komen die al klaar is met de 10 km groep en ons tegemoet gelopen is. Het is dan nog maar 2 km terug tot aan de parkeerplaats.

Eenmaal daar is het niet alleen vanwege de regen dat de meeste mensen niet lang blijven hangen. Iedereen heeft zo’n beetje een belangrijke afspraak met Max. Niemand weet op dat moment dan nog hoe belangrijk die afspraak gaat blijken. Ik deel nog wat pepernoten uit maar spoor Frank ook aan om Richard op te snorren en uit het café te trekken om richting huis te gaan. Ik heb namelijk nog iets anders belangrijks te doen en dat heeft niks met Max te maken. Ik moet nog een Martini Pornstar oliebol ophalen in Ommoord.

De belangrijkste reden om de alternatieve BruggenLoop te doen? Tja, tradities zijn er om in ere te houden. Zonder Bruggenloop mag ik geen ‘eerste oliebol van het jaar’ eten. En dát beste mensen, dat kan natuurlijk niet.

Corona of geen Corona!

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *