‘Wat betekent Mike voor jou?’ werd er afgelopen zaterdag aan me gevraagd tijdens de benefietrun. Tja, wat betekent Mike voor mij? Ik heb Mike leren kennen tijdens een aantal social trails, maar ja, ik heb zoveel mensen leren kennen tijden die trails. Pas toen hij zijn tweede poging op de Duinhopper ging lopen in 2022, en Frank een stukje van 20 km met hem meeliep, werd Mike een bekende naam. Die 20 km werden achteraf 60 km omdat hij aan Frank vroeg of hij tot het einde mee wilde lopen. En we kennen allemaal Frank. Volledig onvoorbereid werd er een en ander met de auto geregeld en liep Frank mee tot Den Helder. Het jaar daar op liep Mike de Duinhopper XXL van 550 km en liepen we allebei een stuk met Mike mee, zij het allebei een ander stuk. Ik herinner me twee dingen, de gigantische zeikregen bij Oostvoorne en Mike, die fysiek wat ongemakken had en daardoor niet snel vooruit kon. Ik vond het wel prima, ik had geen haast en kon in die tijd ook niet zo snel. Ik mocht na 20 km en na 3,5 uur naar huis, douchen en met pizza op de bank, Frank heeft de nacht nog met hem meegelopen. Frank ging bij Scheveningen naar huis, Mike moest toen nog zo’n 200 km doorlopen.
Wie is Mike? Mike is een bekende in de (ultra)trailwereld en Mike gaat dood. Ik kan er niks anders van maken. Mike heeft een hersentumor en daar waar we allemaal hoopten dat na de operatie en de chemokuren de boel een beetje onder controle gehouden kon worden om hem nog minstens 10 jaar te geven, kreeg hij op 1 april het bericht dat er uitzaaingen in de hersenstam zitten en is de prognose nu 6 maanden. En dat is geen slechte 1 aprilgrap. Hoe kan het vraag je je af? Een doodnormale man die bijzondere dingen doet waar sommigen je voor gek voor zouden verklaren maar waarvan ‘wij uit het wereldje’ met bewondering maar zonder verbazing naar kijken. Een man die gewoon gezond eet, meer dan voldoende beweging krijgt, gezond leeft en dan zo maar van de een op andere dag zo’n kutbericht krijgt. Soms snap ik de wereld niet. Maar het leven discrimineert niet en ‘wij uit het wereldje’ doen er weinig aan.
We doen dan ook maar het enige dat we wel kunnen doen, net als bij de ultra’s. Als iemand een ultra loopt zal hij of zij dat zelf moeten doen, maar je kan wel supporten en er zijn. Laten weten dat we meeleven, een stukje meelopen, navigeren als iemand te moe is en zorgen voor eten en drinken of morale support. Daar hoeven we geen bedankje voor, dat doen we gewoon. Omdat je weet dat de volgende keer als jij daar loopt, je die support dubbel en dwars terug krijgt. Mike heeft ook met mij meegelopen in de donkere nacht van Schoorl naar Hargen aan Zee tijdens mijn eigen Duinhopper. Een donkere nacht maar met een prachtige sterrenhemel navigeerde hij mij, en Marcel die dat stuk ook meeliep, door het duin zodat Frank zich geen zorgen hoefde te maken dat ik alleen moest lopen. De gesprekken die je dan met elkaar hebt zijn het puurst en mooist en dat zijn ook de momenten die je het meeste bijblijven. Ik zag op tegen de duinen in Schoorl maar mede dankzij Mike ben ik ze fluitend doorgelopen.
Het is dan ook niet zo raar dat er afgelopen zaterdag meer dan 100 man/vrouw aanwezig was tijdens de benefietrun voor Mike die Sameena van der Mijden georganiseerd had, samen met Mandy Evers en Gerben Oevermans. ‘Kilometers voor Mike’ en ‘Mike’s Ultra’, zoveel rondjes als je wil van 8,3 km. Het favoriete rondje van Mike de afgelopen periode vanuit zijn voordeur langs Kasteel de Ham en Kasteel de Haar. Geld ophalen voor een minime kans voor Mike om nog iets te doen. Het was er ook een prachtige dag voor met een stralend zonnetje, maar ook als het had gezeikregent hadden we er allemaal gestaan. Een dag met een traan en een lach, maar hopelijk een hart onder de riem voor Mike en zijn gezin niet te vergeten.
Wat betekent Mike voor mij? Mike liep die 550 km uit. En alhoewel er genoeg mensen zijn die 500 km plus lopen vallen die toch voor mij in de categorie ‘al langer bezig’, ‘talent’ of ‘buitencategorie’. Mike is voor mij de ‘gewone’ man, die net als ik aan het lopen geslagen is, verkeerde vrienden heeft gekregen en steeds zijn grenzen is gaan verleggen. De man die eigenlijk nog helemaal nog niet zo veel of zo lang loopt. De uitdaging van 550 km aangaat en die hem dan, ondanks de nodige extra fysieke uitdagingen, ongemakken en tegenslagen, ook uitloopt. En als hij het kan, kan ik het dan ook? Ik denk het wel. Dat is wat Mike voor mij betekent.
Mike is een man die het onmogelijke mogelijk maakt.
P.S. Doneren kan nog steeds https://steunactie.nl/actie/mike-s-ultra-4/-49041Deelname
Prachtig!