Ik ben lichtelijk ontstemd. Een beetje boos zeg maar. Ok vooruit, I’m pissed. De reden waarom doet er niet zo toe, maar ik heb de pest in mijn lijf. Daar komt nog bovenop dat ik stiekem toch wel een beetje opzie tegen mijn bezoek aan de kaakchirurg morgen. Dus naast het feit dat ik strakker sta dan een opgevouwen veer in een te klein doosje, zit mijn hoofd ook nog eens vol met boze gedachtes. En die moeten er uit.
Wat doe je dan? Schelden, kickboksen, servies kapot gooien, bozen brieven schrijven of een crash dummy in elkaar slaan? Het is dat ik geen crash dummy heb, maar anders. Dus nee, niets van dat alles. Ik heb iets veel beters. Ik loop hard!
Zoals het een typische Hollandse zomer eer aan doet is het vandaag regenachtig en 14 graden. Morgen schijnt de zon weer en wordt het 25 graden, maar het weer van vandaag past beter bij mijn bui. Desalniettemin voldoet een shirtje met korte mouwen omdat mijn driekwart broek warm genoeg is. Het is nog droog als ik naar buiten stap maar de lucht dreigt. Omdat ik weer alleen loop gaan de oren in en de I-phone om de arm. Ik heb een nieuwe playlist gemaakt. Mijn favoriete nummers van Metallica, Rammstein, AC/DC en Iron Maiden bij elkaar. Ik me kan geen beter moment bedenken voor het debuut van de lijst.
Ik begin rustig. Met lopen dan, want mijn hersenen kraken dat het een lieve lust is. Alle boze gedachten verdringen zich om top of mind te zijn en verhitten mijn hoofd. Het bonkt aan alle kanten, meedreunend op de maat van de harde beats die in mijn oren schalt en het steeds sneller bewegen van mijn benen. De wind waait in mijn rug en geeft me een extra duwtje. Mijn rondje kan linksom of rechtsom, en ik besluit om linksom te gaan zodat ik zo lang mogelijk kan genieten van de wind mee.
Na 5 kilometer wordt het wat rustiger in mijn hoofd. Toch blijf ik vliegen, het ritme zit er goed in. Het lijkt wel of met iedere stap de boze gedachten aan kracht verliezen. Als ik dan ook nog een lichte douche van verkoelende ultrafijne regendruppels in loop spoelen de laatste restjes van mijn boosheid ook weg. Morgen even tanden op elkaar bij de kaakchirurg moet nu wel lukken. En alhoewel de oorzaak van mijn boosheid nog niet opgelost is, vannacht zal ik rustig slapen.
Hardlopen, niet alleen goed voor de gezondheid, maar ook nog therapeutisch.