‘Waarom heb jij altijd de leuke startnummers en zit ik er net onder of boven?’ roep ik weer eens semi-verontwaardigd tegen Frank als ik de enveloppen van de Royal Run van volgende week open maak. Meneer heeft 1775 en ik zit er net eentje onder, 1774. Logisch, gezien mijn routine om eerst mezelf in te schrijven en dan Frank. Mijn straf voor mijn ‘eigen-volk-eerst’ insteek. Alhoewel dat ook wel eens goed uitpakt, toen ik een keer 1300 had en Frank 1301. Maar ja, straf? Want een startnummer is toch iets redelijks onbenulligs. Ik bedoel, er zijn belangrijkere zaken om je druk over te maken bij het hardlopen. Of niet?
Met mijn voorliefde voor ronde cijfers, een aangeboren bijgelovigheid die in de loop der jaren wel wat afgezwakt is maar nog niet helemaal verdwenen, en mijn onweerstaanbare drang om orde en structuur in mijn leven aan te brengen is een mooi startnummer niet van levensbelang, maar word ik er toch wel heel erg blij van.
Ik heb jaren bij een mobiele telecom operator gewerkt. Ook daar kwam ik in aanraking met het belang voor specifieke nummers. Chinese mensen betaalden grof geld, en dan bedoel ik ook écht grof geld, voor een mobiel nummer dat louter uit het nummer 8 bestond. Omdat 8 gelijk staat aan geld, welvaart en geluk. Het nummer 4 daarentegen is hel en verdoemenis en wordt zoveel mogelijk vermeden. Ik vraag me af hoe die mensen dat zouden doen bij wedstrijden, want een startnummer krijg je opgelegd. Ik kan me zomaar voorstellen dat als een chinees 4444 krijgt, hij de wedstrijd aflast.
Mijn geboortenummer is 5. En laat het startnummer van mijn allereerste wedstrijdje ooit nu 555 zijn geweest. Met andere woorden, geboren voor het hardlopen? Het nummer van mijn eerste marathon was (F)7026. Daar kan ik helaas niks van maken, behalve dan dat ik het idee heb dat de reeks in mijn categorie bij 7000 begon, en ik dus een redelijk ‘laag’ nummer had. Voor nummer 1 moet ik reïncarneren in een volgend leven ergens in Kenia of Ethiopië en als man, dus ik zal het moeten hebben van een portie geluk om iets moois te krijgen. Gelukkig kan ik een hoop kanten op, al zou zelf kunnen kiezen het wel makkelijker maken. Alhoewel, nóg een gevalletje van toegevoegde keuzestress zou ik wellicht niet aankunnen.
Mijn mooiste nummers naast de 555 en 1300? Nog ergens een 800 gehad. En een 3027, wat bijna mijn verjaardag is, 29 03. Bijna. Of 757 vind ik ook wel wat hebben, zeker omdat 7 mijn lievelingsnummer is. Als ik al mijn nummers op een rijtje zet komt ‘0’ en ‘1’ het vaakst voor als eindcijfer, en ‘5’ heb ik eigenlijk maar één keer gehad, de eerste keer. Misschien heb ik het wel verkeerd begrepen, en was het niet ‘geboren voor het hardlopen’ maar bedoelden ze in het universum wel, ‘once in a lifetime’. Had ik mezelf een hoop zweetdruppels kunnen besparen.
Ik ga binnenkort La Parisienne rennen in Parijs. Heb ik ook zo’n ‘apart’ startnummer waarbij ik nou niet weet welke ik liever had gehad, het nummer dat ik gekregen heb of die erna. Want zeg nou zelf, wat zou het universum bedoelen met 39999?