Zondagochtend 10:30. Ik geloof dat ik wel zo’n beetje uitgeslapen ben. Een beetje stijf stap ik uit bed. Op de radio hoor ik dat het vandaag afwisselend regent, hagelt en zelfs sneeuwt. Het winterweer is in aantocht. Mijn mondhoeken krullen zich naar boven als ik me langzaam uitrek. Want vandaag… Vandaag hoef ik er niet uit. Geen hardlopen, geen sportschool, geen paardrijden en zeker geen duiken. Ik heb een rustdag!
Omdat manlief vandaag ging duiken hebben we gisteren 16 km gebikkeld in de wind en een beetje regen. Na een vermoeiende week, donderdag een snelle 8 km en vrijdag een priksessie bij de fysio zijn we in de middag na mijn uurtje paardrijden en een uurtje visite op weg gegaan. En ik heb het zwaar gehad. Met als beloning mijn vrije dag vandaag.
Op mijn gemakje rommel ik wat in huis. Er ligt een megastapel administratie, die dozen die me al weken, wat zeg ik, maanden irriteren gaan nu toch écht naar de kelder en als ik klaar ben met strijken begin ik aan een uitgebreid ontbijtje. Geen haastig naar binnen gepropt witbroodje met pindakaas en vooral géén banaan. Nee, lekkere bruine boterhammen met hagelslag en ham. Eitje en vers sinaasappelsapje erbij, helemaal top.
Nadat ik mijn huis weer op orde heb gebracht, en ja, dat is voor mij rustgevend want ik word blij van een opgeruimd huis, lees ik eerst een paar tijdschriften alvorens aan de administratie te beginnen. In de stapel kom ik de CD rom van La Parisienne tegen die van de week met de post gebracht werd. Ik word gelijk teruggebracht naar die andere regenachtige middag in Parijs. Betere tijden. Ik krijg kriebels en aangezien ik toch achter de PC zit pak ik ook gelijk het manuscript van mijn boek maar beet die ik moet omzetten naar een E-book. En ik zou ook nog het een en ander opsturen naar de mannen van de Rotterdam Marathon Facebookgroep. Nog even snel mijn schema bijwerken en de uitgelezen hardlooptijdschriften klaar leggen om mee te nemen naar de zaak voor de liefhebbers.
Tegen het eind van de middag ben ik klaar met alles op mijn denkbeeldige lijstje. Terugkijkend op deze rustdag heb ik stiekem toch weer een hoop hardloopgerelateerde dingen gedaan. En dan realiseer ik me dat hardlopen geen hobby meer is. Hardlopen is onderdeel van mijn way of life.
‘Hoe laat is het?’ ‘Zijn ze nog open?’ Na een snelle check op de website zie ik dat ik nog tijd heb. En ik geef me over. Ik trek snel een dikke jas aan en hol naar De Hardloopwinkel. Nieuwe schoenen kopen!