Runfluencers

De Runfluencers vormen een groep van gepassioneerde Nederlandse running bloggers van Runner’s World. Nou ben ik Nederlandse, gepassioneerd, ik ren en ik blog. Maar ben ik dan een Runfluencer?

Formeel niet. Zeg nooit nooit, maar op dit moment zeer zeker niet. Ik mis denk ik een aantal andere essentiële kenmerken om een Runfluencer te worden. Om te beginnen ben ik te oud. Met mijn 44 jaar minstens 20 jaar ouder dan de gemiddelde leeftijd van de snelle dames uit het assortiment. En zeker ook 1 kilo per te oud jaar zwaarder. Zelfs met een XL shirtje en mijn buik inhouden zouden ze een groothoeklens nodig hebben voor de portretfoto. Daarnaast ben ik natuurlijk erg druk met mijn dagelijkse leven, en is hardlopen daar maar een onderdeel van. Ik bedoel, de relatie met mijn 3-zitsbank is nog altijd belangrijker. En als laatste heb ik geen 1.000 plus volgers op mijn Facebookpagina of website.

Maar dat is het plaatje naar buiten toe. De formele stempel van Runner’s World. Want wat maakt een goede Runfluencer? Waar gaat het nou eigenlijk om? Mensen die bewust of onbewust invloed uitoefenen op anderen op het gebied van hardlopen. Het goede voorbeeld geven zeg maar. Tips om te trainen of over voeding, reviews van hardloopproducten geven en vooral anderen motiveren om te gaan hardlopen. Inspirerende verhalen van Mari, een ‘Rocker naar runner’ die een paar jaar geleden nog nooit had gesport en nu aan het trainen is voor zijn tweede marathon. Gaby die met een vrolijk enthousiasme de wereld rondrent en New York heeft gelopen. Andrea die zich als een kampioene richt op obstacle runs. Of de dames van Just keep running die allerlei avonturen beleven. Sommigen van hen officiële Runfluencer, sommigen niet.

En dan kijk ik om me heen. Ik lees met trots het commentaar van iemand die mij volgt en zich laat motiveren om door te lopen. Ik denk aan mijn man die me een schop onder mijn hol geeft als ik weer eens loop te klagen tijdens een regenachtig rondje. Collega’s die elke donderdag trouw een appje sturen met de vraag wie er mee gaat lopen. En oh wee als je dan een slechte smoes hebt om niet te gaan. Totaal vreemden op Facebook die enthousiast vertellen over hun hardloopavonturen waardoor je spontaan inschrijft voor dat bijzondere loopje. En de mensen die mijn boek kopen en mijn blogs lezen wat mij weer een extra impuls geeft om door te blijven gaan.

Dus formeel of niet, in de spotlights of niet, met of zonder blog, kan je jezelf afvragen. Zijn we niet gewoon allemaal een beetje Runfluencer? Ik weet het wel zeker.