Snotneus

Hatsjoe! Ik voel het al een paar dagen aankomen. Een waterige neus en een heel klein kriebeltje in mijn keel. Op dinsdagochtend is het gedaan. Tijdens een vergadering op kantoor voel ik me compleet instorten, brandt het achter mijn ogen en komt er een zeurende hoofdpijn opzetten, gevolg van oplopende druk in mijn hoofd. Ik ga de strijd maar niet aan, rij naar huis en duik mijn bed in. De 5 km die volgens het schema gepland staan breng ik door op de bank onder een dekentje.

Vorig jaar om ongeveer deze tijd was ik ook ziek. Niet echt griep of zo, maar net zo goed verkouden en lamlendig als dat ik me nu voelde. Maar toen was ik in training voor mijn eerste marathon. En toen had ik een schema dat ik krampachtig volgde. Tot het obsessieve toe was ik er heilig van overtuigd dat als ik een training miste, ik het niet zou halen. Ik had toen maar één joker die ik mocht inzetten, en dat was mijn vakantie. Maar voor de rest? Geen smoesjes. Ook geen rugpijn en dus zeker geen verkoudheidje.

Gelukkig wordt men ouder en wijzer. Ik bedoel, het doet nog steeds pijn als ik moet overslaan of mijn kilometers niet volledig kan maken, maar ziek zijn en rust is belangrijker dan die 5 kilometer. Ik ga niet dood als ik ze niet loop. Ik haal net zo veel of net zo weinig de finish als ik ze niet loop. Mijn conditie blijft net zo goed op peil als ik ze niet loop. Sterker nog, in deze staat is het juist beter als ik ze niet loop.

Ook de schriftgeleerden zijn het met me eens. Wist je dat als je een goede basisconditie hebt, het twee weken inactiviteit duurt voordat je echt conditie begint te verliezen? En uit ervaring weet ik ook dat je het binnen drie weken weer opgepakt hebt als je een tijdje wat rustiger aan gedaan hebt. Dus één dag geen 5 km lopen zal niet het verschil gaan maken.

Maar mág je eigenlijk wel hardlopen als je ziek bent? Uiteindelijk moet iedereen natuurlijk zelf weten wat hij of zij doet. Sporten als je koorts hebt is echter niet zo’n goed plan. Volgens mij kan iedereen dat zelf ook nog wel verzinnen. En eerlijk gezegd vraag ik me af of je als je koorts hebt, je je überhaupt goed genoeg voelt om te gaan lopen. Een simpel verkoudheidje al dan niet met een verstopte of juist loopneus? Tja daar zal ik geen nee tegen zeggen. Ik bedoel, verstopte neus? Ik adem toch door mijn mond tijdens het lopen. En ik zie er toch niet uit als ik hardloop, dus die wezenloze uitdrukking van zuurstof tekort naar mijn hersenen maakt dan ook geen verschil meer. Of een loopneus. Zakdoekje in je linkerhand doet wonderen. Als je er aan gedacht hebt om hem mee te nemen tenminste, maar dat terzijde.

Dus voel je je beroerd, heb je koorts, of ligt er een voorhoofdsholteontsteking op de loer? Misschien toch maar even overslaan. Heb je alleen een extra voorraad zakdoeken nodig? Hijs je luie reet in je loopbroek en gewoon gaan. Mag het wel een tandje langzamer of korter.

Ik ben gewoon niet gegaan, en daarom inmiddels weer op de been. Toch verstandig geworden. En het feit dat deze week waarschijnlijk de beste week in mijn schema is om ziek te zijn en ik overweeg om de 5 km morgen in te halen is geen smokkelen en vertel ik er gewoon niet bij.