Ik heb ooit op Facebook het commentaar voorbij zien komen van iemand die vindt dat als je geen marathon onder de drie uur kan lopen, je geen échte hardloper bent. Oftewel een soort neploper dus. Goedbedoelde recreanten die eigenlijk niks te zoeken hebben op de Coolsingel. Of het Olympisch Stadion. Laat staan de Brandenburger Tor of Central Park.
Ik ben zo’n neploopster. Zo’n mooie gouden glimmende Rolex die je bij de lookie-lookie’s in Spanje op het terras in de jaren 80 kon kopen voor 5 euro. Met glimmende diamanten rond de wijzerplaat. ‘Yes Mrs. Is real Rolex. Look, it has name on it.’ Vervolgens kocht je zo’n klokkie om na een week de eerste steentjes al verloren te zijn. Na een maand was het gouden laagje afgesleten en na twee maanden stond hij stil omdat de batterij leeg was. Om hem daarna in een la te gooien omdat de batterij vervangen duurder was dan het klokje zelf, en na een jaar in de vuilnisbak.
Hardloopster van het kaliber ‘als het heel erg hard regent ga ik morgen’, ‘ik koop een fancy hardloopbroek’, ‘ik wil schoenen die matchen met mijn jas’ en ‘ik ren een 10 km wedstrijd voor de medaille’. Zo één die eigenlijk te dik is om hard te lopen en dan al puffend op het bovenste gedeelte van de Van Brienenoordbrug een tandje terug doet om even bij te komen. Die met een rood hoofd in de zomer peentjes zweet, en in de winter blozende wangen van de kou heeft. En die slechts bij wedstrijden de 10 km per uur haalt.
En ook één die een trainingsprogramma van acht maanden nodig heeft omdat ze maar drie keer per week traint. Die gewoon door blijft lopen met een lichte blessure omdat ze een eigenwijze troela is. Een fysio nodig heeft voor hulp en advies, en een masseur als beloning voor het harde werken. Die in de aanloop naar een wedstrijd extra pasta eet en tijdens rondjes van 20 km op de helft een gelletje met cafeïne naar binnen werkt voor een extra boost.
Die behoefte heeft om op meerdere nieuwsbrieven geabonneerd te zijn en zelfs een abonnement op een commercieel hardloopblad heeft. Die boeken over hardlopen leest om in de sfeer te komen en zich verdiept in tips & tricks om er vervolgens mee te experimenteren. En het ergste van allemaal. Één die trots is op elk gelopen rondje en daar uitgebreid over blogt, Instagramt of Facebookt, alleen of met andere ‘so called’ hardlopers.
Tja, een neploopster dus. En toch, als ik na 8 maanden consequent trainen, weer of geen weer, dag in dag uit, pijn in mijn rug of geen pijn in mijn rug, in warmte en kou, en aangevuld met bootcamp en sportschool, de hoek bij de Coolsingel om kom lopen. Waar honderden mensen me aanmoedigen op die laatste 500 meter. Mijn benen, knieën en voeten zeer doen, en ook de rest van mijn lijf volledig verkrampt is. Ik de schuurplekken bij mijn BH en in mijn liezen voel zitten. Maar met een grijns van oor tot oor en de tranen in mijn ogen na vier uur en negenveertig minuten over de finish loop. Dan voelt dat toch verdomd echt aan!
Ik ben ook echt geen hardloper. Loop voor mn plezier en ben blij als ik de 9 of 10 km/u aantik. Maar ik ben trots op iedereen die loopt. Hard of zacht . Want je bent goed bezig. Ik be idd ook het type ach blessure gaat wel over en start binnenkort een wedstrijd terwijl ik stiekem weet dat ik nog niet klaar ben maar vind het zo leuk. Maar zowel voor mensen als ik als voor goede.marathon lopers petje af. Je doet het toch maar. Niks neplopers. Je bent altijd een rasechte loper vind ik.
Zo is dat! En gelukkig zoals Leen ieder jaar weer zingt: You’ll never walk alone! 😀
Hand in hand over de finish op ee Coolsingel. Lijkt je dat wat?
Laat mij maar nep lopen dan.
Beter dan een echte hardloper die een ander naar beneden haalt.
Lijkt me een heel goed plan! Iedere keer weer! 🙂
Super geschreven! Mooi stuk
Dank je wel!
Ach ja, onder de 14 km/h is een neploper… Zo ken ik er nog een paar… Duiken van 2 uur op 6 meter is geen duik, Vierdaagse Nijmegen is voor watjes en een halve triathlon is voor sukkels die te beroerd zijn voor een hele…
Mijn moeder had altijd last van haar benen. Een kilometer strompelen was een heel eind. Ik was een jaar of 6 toen ik mijn vader en broer opwachtte bij een wandeltocht. Ik wilde ook lopen, dus moeders schreef ons in voor de 5 km.
Ze heeft het gered, op haar tandvlees… En ze negeerde het commentaar van de “echte” wandelaars. Voor haar was die 5 km gelijk als 50 voor een ander…
Het maakt toch geen klap uit hoe hard of hoe ver je kan lopen? Je zet een prestatie neer die voor jou grensverleggend is, al doet een ander het fluitend met de vingers in de neus. Jammer dan…
De echte loser hier is diegene die neer kijkt op de prestaties van anderen zonder de echte prestaties van de ander te weten…
Helemaal gelijk! Alles is relatief en dat maakt het ook zo mooi, want iedereen vecht zijn eigen strijd.
Wat een onzin, iedereen die een marathon uitloopt is in mijn ogen een loper. Het is een prestatie van jewelste om bijzonder trots op te zijn. Ik zelf heb een pr. van 3:03:33 uur. maar heb zeker wel respect voor de zogenaamde mindere lopers.En ook ik krijg dat gevoel als je de hoek om komt en die volle Coolsingel ziet.
Wow 3:03:33 is ook wel verdomd knap! Ik ben ook enorm tevreden met uitlopen hoor, maar soms denk ik wel eens… ‘wat als ik 10 jaar eerder was begonnen met hardlopen?’
Succes met (wellicht) je tocht naar onder de 3 uur.
Wat een heerlijk stuk!! Voor mij ben je een ECHTE hoor. Want je lóópt en zeg door. Debbie fiftunrun.com
zeg door – zet door
Dank je wel! Voor mij is iedereen die loopt een echte loper. Iedere keer als ik iemand zie lopen kan je daar van alles van vinden, maar ik denk dan altijd alleen maar hij/zij doet het toch maar.
Ik ben ook zo loopster met behoorlijk over gewicht ook waagt voor de hele en zeker net 8 km per uur kan lopen. Maar we gaan ervoor.
Mooi! Heel veel succes, en gewoon lekker blijven lopen!
Ik heb 5:11 over de marathon van Amsterdam gedaan
Ik die helemaal afgekeurd was vanwege bekkeninstabiteit
En ik ben net als jij zo godvergeten trots op mijn prestatie, van mij en van niemand anders!!! Dus wees n trots mens je hebt t verdiend!!!!
Wow, wat super! Zo zie je maar weer, we laten ons niets door niemand wat vertellen, en al helemaal niet dat we iets niet kunnen nietwaar?
Ik vind het eigenlijk nog knapper om 5 uur te rennen dan binnen 2 uur klaar te zijn.
Ik vind het eigenlijk nog knapper om 5 uur te rennen dan binnen 2 uur klaar te zijn.
Mijn hémel wat heb je dat ontzetten goed en leuk geschreven! Ik ben ook zo’n neploper. 9km/u is voor mij heel snel, en de voorbereidingen voor mijn (eerste) halve marathon in oktober beginnen eind april al, omdat ik maar twee keer per week train. Maar weet je, wij neplopers flikken het maar mooi wel even! Ik ben er trots op om bij da groep te horen
Cool, je eerste halve marathon is het begin naar een hele!
Heel veel succes met de voorbereidingen en de trainingen en het allerbelangrijkste, geniet er van! Mijn eerste halve was een drama maar ondanks dat toch nog 1 minuut en 9 seconden binnen de limiet. Ik heb gehuild na de finish!
Mooi geschreven!
Dank je wel!
Leuk geschreven. Ik ben dan ook een neploper. Vorig jaar, na een blessure die drie jaar duurde (van de ene naar de andere blessure) weer begonnen met start to run. Mijn eerste halve marathon ever deze maand gelopen. Nu ga ik door voor mijn eerste hele marathon (New York, als ik het doe, doe ik het ook goed )
Gewoon plezier in het lopen houden dat Is alles wat telt!!!
Wat goed! En wat leuk, wij gaan ook naar New York. Met wie ga je? Misschien zitten we wel in dezelfde groep? Heel veel succes met de voorbereidingen in elk geval.
Vorig jaar mijn eerste gelopen in rotterdam in 3.08 en een beetje. Heerlijk genoten vooral van de andere lopers om me heen. Respect voor een ieder want uitlopen gaat niet vanzelf welk tempo je ook hebt.
Zo is dat, en ik vind elke tijd knap want alles is relatief. En ik zeg altijd maar, wie er langer over doet moet dus harder werken.
Maar 3:08 is wel heel erg knap hoor. Topper!
Wat een leuk stuk! Ik ben een ” echte loper” hahaha. Liep al toen ik 8 maanden oud was, volgens mijn moeder. Deed bijna vijf uur over de marathon, maar wel in Berlijn en met een oneindige smile en tranen in mijn ogen toen ik de Brandenburger Tor zag, en het bord met ” Ihr seit alle Helden!!” Ben tegenwoordig al blij als ik binnen de 30′ blijf op de 5k, terwijl ik “vroeger” zei dat dat de grens was waarna ik zou stoppen met lopen. Heb tijdens het borstkanker-traject gelopen. Tijdens diepe rouw en angst om naasten te verliezen. Loop met vriendinnen, met mijn zoons, met de hond en met “pupillen”. Loop omdat lopen nou eenmaal zo verdomd lekker is. Loop omdat ik een loper ben. Niks neploper, jij bent een echte!
Jeetje, ook al weer zo’n heftig maar mooi verhaal!
Volgens mij zijn we allemaal echte lopers! 😀
Just keep on running.
En je hebt gelijk…..zolang jij, wij dit voelen en ervaren…doorgaan goede loopster. Maak er een mooie marathon van !!!!
Dank je wel! Together we run the world, and beyond…
Trainen voor een marathon en om hem uitlopen is een mooi avontuur of project. Ik wens je een prachtige dag met mooie momenten toe volgende week.
Maar je echte talent is schrijven. Wat een prachtige column. #jaloers
Daar ben ik dan wel weer een beetje stil van… Dank je wel voor dit mooie compliment!
En daar gaan de tranen weer… Schitterend geschreven en herkenbaar.. Lekker door gaan met rennen.. Doe je goed!
Dank je wel! ☺️ Jij ook!