De wekker is letterlijk nog niet gegaan als we worden opgeschrikt door het brandalarm dat ons vertelt dat er een incident is, dat ze het aan het onderzoeken zijn en dat we vooralsnog niet hoeven te evacueren. En dus staat er een dame op de gang in paniek te vertellen dat we moeten evacueren. We trekken er ons maar niet zo veel van aan, maar voor de zekerheid trek ik mijn hardloopkleren vast aan, dan kan ik straks in elk geval gaan lopen. Ik zal dat even herhalen. Er is een brandalarm, en in plaats van mijn paspoort, telefoon, camera’s en i-pad veilig te stellen, trek ik mijn hardloopspullen aan zodat ik in elk geval kan gaan lopen. Misschien moet ik toch mijn prioriteiten maar eens gaan herzien.
Maar goed, Frank werkt ondertussen gewoon door tot het tijd is om naar de hardloopafspraak te gaan. Desondanks zijn we toch aan de vroege kant maar gelukkig mogen we binnen in de Paradise wachten. Als iedereen er is gaan we een stukje rennen, opwarmen en weer rennen. Ondertussen is het licht geworden en kunnen we wat van de omgeving, het dorpje Secaucus, bekijken. Schattige huisjes waarvan er een aantal nog met Halloween versierd. Ergens halverwege zien we nog een stukje skyline van Manhattan en na een cooling down hebben we toch maar mooi een dikke zes kilometer gelopen. Op naar het ontbijt!
Een uitgebreid buffet wacht op ons, maar ik beperk me tot twee broodjes gerookte zalm. Vooruit, en een stukje wafel. En een pannenkoekje. Zei ik een pannenkoekje? Ik bedoelde natuurlijk twee pannenkoekjes. Daarna gaan we met zijn tweeën op pad. We hebben een date met Lady Liberty vandaag. We kunnen via het hele drukke Battery Park in Manhattan, maar kiezen voor het veel rustigere Liberty State Park in New Jersey. De pendelbus brengt ons naar het station waar we de Lightway Rail pakken. Daarna moeten we volgens de receptioniste wel een hele mijl wandelen. Dat is enorm ver! Pas als we uitleggen dat we zondag 26 mijl gaan lopen zet ze het in perspectief.
Het is prachtig weer en genieten van de boottocht naar Ellis Island. Nog voor dat we voet aan wal zetten heb ik al een SD kaart vol geschoten. Van Ellis Island maar ook van het Vrijheidsbeeld, de skyline, de Verazzano bridge en nog meer Vrijheidsbeeld. Op Ellis Island blijven we niet lang, het immigrantenmuseum is grappig maar niet heel uitgebreid en voor de audiotour zijn we te ongeduldig. Op naar de heilige grond, Liberty Island. Na een rondje om het beeld mogen we met onze kaartjes ook de sokkel nog op, en eenmaal beneden koop ik uiteraard een afzichtelijk lelijk toeristenbeeldje voor onze vitrinekast. Uiteraard. Het is stiekem toch al best laat en we hebben honger, dus proppen we ons als sardines op een boot tussen de rest van de toeristen richting Battery Park. Op zoek naar Frank zijn ‘Charging Bull’. Maar eerst nog zes keer poseren voor een groot standbeeld van een adelaar.
De stier hebben we gauw gevonden. Tenminste, de vermoedelijke plek, want waarschijnlijk staat hij ergens tussen die meute mensen daar midden op dat vluchtheuveltje. De dames gaan op de voorkant op de foto, de mannen op de achterkant. Blijkbaar brengt het aanraken van de bronzen ballen van dat beest geluk getuige de grote grijns op de gezichten van diezelfde mannen. Voornamelijk Aziaten, en we weten allemaal hoe bijgelovig ze zijn. Het lukt zowaar om een enigszins acceptabele foto te schieten alvorens we op zoek gaan naar Wall Street en Police Plaza. Onderweg komen we ook nog Trinity Church en wat andere historische gebouwen tegen. Nog even zwaaien op de Brooklyn Bridge naar Cees van Rijnmond die we spontaan tegen komen. Hoe een grote stad klein kan zijn.
De laatste stop voor vandaag is het Empire State Building. Te ver om te lopen dus pakken we de metro. We hebben een C3 pass dus we hoeven niet in de rij te staan. De drukte valt sowieso mee. Voor het mooie zijn we net een half uurtje te laten om de schemering mooi in te zien vallen, maar we pikken nog wat licht mee alvorens het donker wordt en de stad zich hult in een pracht van lichtjes. Kerst valt vroeg dit jaar. Na het hele gebouw met uitzicht rond geschoten te hebben besluiten we toch ook maar naar het observatiedek op de 102de verdieping te gaan. Daar zien we hetzelfde uitzicht, alleen dan binnen en in een hele kleine ruimte met veel te veel mensen. Maar hé, we zijn wel op de 102de verdieping geweest. En dat voor slechts $20 extra. Per persoon. Koopje.
Als onze voeten branden en rug zeer doet zijn we het zat en gaan op weg naar de bus. Om vervolgens nog 20 minuten te moeten lopen naar het busstation. Voordeel is wel dat we langs Times Square komen en we besluiten op 42nd street dan ook maar te blijven eten bij een aanbevolen tentje. Ik kies vandaag voor BBQ Beef Ribs Texas Style. Oftwel een stuk Brontosaurus in hete pikante saus. Had ik al gezegd dat in Amerika alles groter is? Maar eerlijk is eerlijk, de spareribs zo dik als mijn onderarm smaken prima. Ik snap alleen niet hoe de Weight Watchers zijn ontstaan. Vast opgericht door immigranten, want die amerikanen weten van een bakje sla nog een vette hap te maken.
Moe zoeken we de bus op, waarmee we de dag eindigen met alle vormen van transport die we kunnen bedenken, met uitzondering van de fiets. Misschien iets voor maandag, als we helemaal niet meer kunnen lopen. Morgen krijgen we een rondvaart en gaan we de startbewijzen halen. Maar eerst nog een rondje lopen. Want dat hebben we nog helemaal niet gedaan.