Hardlopen voor het goede doel. Je ziet het in alle soorten en maten voorbij komen. De meest traditionele is het zetten van een bepaald doel en je dan laten sponsoren door vrienden, bekenden en ook wel onbekenden om een bedrag bijeen te brengen. Het doel is 10 km, een halve marathon of vaak ook een hele marathon. Ik heb het zelf ook gedaan. Mijn eerste marathon heb ik opgedragen aan Unicef. Ik was er niet bewust mee bezig maar het kwam op mijn pad en maakte een uitzondering. Lopen voor Kika zie je ook vaak voorbij komen. Marathons met een hoofdletter M, zoals die van New York worden vaak voor Kika gelopen. Discussie vindt dan plaats omdat een deel van het gesponsorde geld gebruikt wordt om de reis te betalen. Überhaupt het grootste euvel van goede doelen, ‘watgebeurtermetmijngeld’, maar dat terzijde.
Een andere vorm is een bepaalde afstand lopen waarmee slechts aandacht gevraagd wordt voor een bepaald doel. Iemand die van Rotterdam naar Utrecht loopt voor een spierziekte of iets dergelijks. Maar vrijblijvend. Natuurlijk indirect ook proberen donaties te krijgen, maar zonder loopt hij ook gewoon die afstand.
Meestal zijn het soloacties, maar soms loop je met een team, zoals de Roparun. En soms,… soms ga je met drieduizend man op pad. Zoals vanavond waar we van alles een beetje gaan doen. Aandacht vragen maar ook geld inzamelen. Met de Rotterdam Running Crew lopen we een extra run om 2016 af te sluiten. Een lichtjesloop voor het Sofia Kinderziekenhuis.
Het weer werkt helaas niet mee want tegen alle berichten in regent het. Het enthousiasme is er niet minder door als het stadhuisplein volstroomt met mensen. En Rotterdam zich weer van haar beste kant laat zien, helemaal als Lee Towers ingezet wordt. Ik loop de zes kilometer vandaag met vrienden en vriendinnen van onze hardloopcommunity. Frank is sinds korte tijd leader of the pack en moet dus aan het werk. Na het afsteken van de fakkels gaan we lekker een rondje door de regen rennen. En natuurlijk draagt iedereen een lichtje.
Als we drie kwartier, zes kilometer, een Euromast, de Veerhaven met verlichte boten, honderd regenplassen, een gehaktbal met een blikje Red Bull, vele paaltjes, stoplichten, zingende mensen, applaus, een kerstboom bij het stadhuis en uiteraard een rondje om het Sofia Kinderziekenhuis verder zijn, zijn we nat, koud maar voldaan. Want ook al is het in de regen, wij kunnen gewoon rennen. De kinderen voor wie we het vanavond doen niet.
Ik hou niet zo van ‘bedelen’. En na mijn eerste marathonavontuur met Unicef besloot ik om dat niet nog een keer te doen. Maar soms moet je op een besluit terugkomen. Dus mocht je nog een goed voornemen voor 2016 niet hebben ingevuld, en de hardloopinspanningen van deze duizenden mensen willen belonen, dan is dit de website van de lichtjesactie van het Sofia Kinderziekenhuis.