Een paar weken geleden zag ik een berichtje van Inge, mede Leader of the Pack van de RRC, op Facebook. Ze loopt net als wij de Run for Kika en is uitgedaagd om deze in een oranje tutu te lopen. Die uitdaging neemt ze aan mits ze een bepaald sponsorbedrag ophaalt. Ik zag haar met de Ladiesrun ook al in een roze tutu lopen. Ook een uitdaging. Want echt leuk vindt ze het niet. Ik bied spontaan aan om met haar mee te lopen. Ook in oranje tutu. Want gedeelde smart is halve smart en na het roze verkleedfestijn op de Ladiesrun schaam ik me nergens meer voor. Denk ik. Bovendien droom ik mijn hele leven al om 10 km hard te lopen in een oranje tutu. Not…
Het doelbedrag blijkt wat ambitieus maar na twee bijstellingen en wat extra motivatie en reclame her en der wordt het uiteindelijke doel van € 1550 toch gehaald. En belofte maakt schuld dus ligt er vandaag een oranje tutu voor me klaar.
We hoeven pas om 13:00 te lopen dus staan we relaxt op en eten op ons gemak een pannenkoek alvorens op de scooter te springen en richting het Zuiderpark te rijden. Het is fris en ik twijfel of ik de juiste beslissing genomen heb door een korte broek aan te trekken. Eenmaal op het terrein loop ik met mijn neus gelijk tegen de foodtruck van Dunkin Donuts aan. Oef, quelle horreur, dat mag ik helemaal niet maar het ziet er wel verdomd lekker uit. Daar is het laatste woord nog niet over gezegd.
We lopen naar de ontmoetingsplek van Team Matt, het team waar we voor lopen. Matt is er zelf ook en met hem gaat het goed, maar met al die andere kinderen waar Kika voor staat niet. Iets om even bij stil te staan. Inge geeft me mijn tutu die mooi kleurt bij het knaloranje T-shirt met de afbeelding van Matt dat we krijgen om in te lopen. Slechts een kleine kanttekening, het is een katoenen T-Shirt. Inge wilde een PR lopen maar het is inmiddels warm geworden en er is geen officiële tijdsregistratie dus het plan wordt omgezet naar lekker relaxt lopen. In welk geval we voor deze ene keer wel in katoen kunnen.
Als we eenmaal opgedoft zijn maken we een paar foto’s. Ik voel me slechts een heel klein beetje opgelaten als ik richting WC loop en ik de blikken op me gericht voel maar de reacties zijn allemaal positief dus dat trekt gauw weg. We groeten nog wat bekenden en gaan dan richting start. Frank loopt ook met ons mee alsmede Myrna, ook Leader van de Crew. Na de warming up gaat de eerste wave. Wij mogen als tweede en met zijn vieren gaan we op weg.
We zijn nog niet koud begonnen of vlak voor ons gaan twee mensen op hun snufferd. Ik schrik er van maar gelukkig gaat het goed met ze. We lopen door. In de eerste kilometer loopt de temperatuur al aardig op en mocht ik twijfels gehad hebben qua broeklengte zijn deze volledig verdwenen. Het is warm en zelfs een beetje broeierig. Van de tutu merk ik niks behalve dan opnieuw de positieve reacties uit het publiek. Al kletsend lopen we ongemerkt het eerste rondje van 5 km. Daarna wordt het gelukkig wat rustiger op het pad want het is druk en smal. We hebben een hele tijd achter team LeBonheur gelopen maar nu gaan we ze voorbij voor wat meer ruimte.
De tweede helft gaat het tempo stiekem wat omhoog. Frank en Myrna lopen nu achter ons en Inge en ik lopen mooi gelijkmatig in cadans. Op onze T-shirts beginnen zich nu zweetvlekken te vormen maar we lopen nog steeds lekker. We kletsen nog steeds en zwaaien af en toe naar een fotograaf of een supporter en ook het tweede deel gaat redelijk ongemerkt voorbij. Voordat we het in de gaten hebben zijn we al weer bij de finish. Nog even hand in hand voor de foto en dan mogen we de medaille ophalen.
We praten nog even na, drinken wat en delen een hotdog voor de ergste trek en als de mensen van de 5 km zijn gestart gaan we langzaam richting huis. Ik besluit om dan toch maar een donut te halen, als toetje voor vanavond, maar er staat een hele lange rij. Frank wacht geduldig op de scooter en dan denk ik aan de chocola die ik gisteren al gegeten heb en vraag ik mezelf af of ik die donut nu écht heel erg graag wil hebben. Het antwoord is nee en ik stap uit de rij en bij Frank achter op de scooter. Thuis maak ik een heerlijk gezond broodje geitenkaas en ‘s avonds na het eten neem ik nog een stukje chocola terwijl ik de foto’s bekijk.
Lopen in een oranje tutu. Eerlijk is eerlijk, Het geeft wél leuke plaatjes.