Focus

Er heeft zich een idee in mijn hoofd gevormd. Ooit wil ik nog een keer meer dan 42 km lopen en dan minimaal 50 km. Een nieuwe grens om te verleggen. Een nieuwe uitdaging om aan te gaan. Ik heb de Kilimanjaro bedwongen. Ik heb Wadgelopen van Holwerd naar Ameland. Ik heb een helse CPC gelopen en uiteindelijk de Marathon van Rotterdam. Daarna volgden nog een paar keer Rotterdam, New York, Valencia en Berlijn. Het wordt hoog tijd om te kijken wat ik nog meer kan. Niet vandaag, niet morgen, maar ooit. Focus.

Iemand vertelt me over de Two Oceans Marathon. 56 km hardlopen in Kaapstad, Zuid Afrika. Van de ene oceaankust naar de andere oceaankust. Het is perfect voor wat ik wil. Een ultramarathon, verder dan 50 km maar ook weer niet te ver. Gewoon op het asfalt, ‘slechts’ 14 km verder dan de marathon. Ik zet hem op mijn lijstje om ooit eens te lopen. Maar dan helpt het lot een handje. Sneller dan gepland wordt de drempel om hem te plannen en in te schrijven heel laag. Bovendien blijkt 2019 een jubileumjaar, de 50^ste editie, wat deelname een extra feestelijk tintje zou geven. En dus reden genoeg om alle mogelijkheden en opties voor inschrijving uit te zoeken. Om uiteindelijk definitief de knoop door te hakken en de inschrijving een feit is. Op zaterdag 20 april 2019 loop ik de Old Mutual Two Oceans Marathon, de OMTOM. Focus.

Een onderdeel van de voorbereiding is het vinden van een geschikt trainingsschema. Op intranet is weinig bekend, alles gaat maar tot 42 km. De rest moet ik zelf uitzoeken. Gelukkig kan ik op basis van mijn opleiding iets samenstellen dat voor mij geschikt is. Een bevriende hardloper en ervaren Two Oceans loper biedt tevens uitkomst en stuurt me een specifiek schema dat ik als basis kan gebruiken. Start van het schema is 1 december, de rest vul ik zelf in. Dan wordt het passen en meten, wedstrijden en uitjes inplannen. Mijn 3 dagen per week training is niet meer altijd toereikend, soms moet ik 4 of zelfs 5 keer per week trainen. Bovendien minimaal 1x per week naar de masseuse om de spieren soepel te houden. De sportschool sneuvelt als eerste en menige uitdaging voor mijn sociale leven moet overwonnen worden. Ik verken de routes van het werk naar mijn huis als ik op een woensdag ineens 16 km moet rennen en toch ook nog een beetje op tijd wil eten. Combiruns van paardrijden en hardlopen of twee afstanden bij een wedstrijd op 1 dag bieden uitkomst om de puzzel te laten passen. Mijn duikspullen zijn uitgedroogd en de laatste keer dat ik op zondagmiddag een boek heb gelezen kan ik me niet meer heugen. Qua studie neem ik genoegen met een 6-je om te slagen voor al die keren dat ik weer eens twee weken te laat ben met het inleveren van de opdrachten voor mijn les. Alles staat in het teken van mijn trainingen, die komen op de eerste plaats. Focus.

De dag komt dat ik de officiële inschrijvingsbevestiging krijg, inclusief alle documentatie voor de reis en de race. Het uitzoekwerk begint. Alle documenten moeten uitgeprint, de vakantie aangevraagd, de reis gepland. En dan de moeilijke vragen. Wat trek ik aan, wat voor weer wordt het, welke strategie ga ik toepassen, wat en hoe ga ik nog lopen in de weken voor vertrek, wordt Rotterdam wel of niet mijn laatste lange duurloop. Willen we nog een extra excursie doen en moet ik daar al kaartjes voor kopen. Moet er geld geregeld worden, wil ik nog specifiek voedsel meenemen, waar zitten we en hoe is het vervoer geregeld. Focus.

Twee weken voor vertrek loop ik de Rotterdam Marathon. De laatste lange duurloop. Een marathon als ‘training’. Het voelt zo arrogant en tegelijkertijd maakt het me bang. Wat als het niet goed gaat? Wat als het toch te veel blijkt te zijn? Ik kijk nog een filmpje met het parcours van de OMTOM. Dat had ik beter niet kunnen doen en toch ook weer wel. Ik moet er gewoon niet te veel over nadenken. Eerst maar Rotterdam lopen. Ik voel me uitermate relaxt aan de start. Ik maak er deel van uit en toch ook weer niet. Maar er zit nul moeten achter, ik ga gewoon lekker lopen. Dat lukt tot een km of 36 dan wordt het stiekem toch zwaar. ‘Vanaf hier nog 20 km’, schiet er door mijn hoofd. Maar eerst deze laatste 8 km. De hoek om, naar het 38 km bord, de Boezemweg in, de 40 km drankpost, de Kubuswoningen en de Coolsingel. En dan de finish. Focus.

De laatste week voor vertrek gaat in. Maar eerst moet ik nog een training volgen voor mijn werk met aansluitend een examen én het examen voor module twee van mijn opleiding doen. Tussendoor gewoon door met trainen en toch ook bijkomen van de marathon. E-learning volgen, de laatste huiswerkopdracht, woordjes leren, wetten bestuderen. Donderdag training met examen, daarna paardrijden. Vrijdag middag examen, ’s ochtends toch maar thuiswerken. Focus.

Alleen dit weekend nog. Examen gedaan, nog een heuveltraining. De volgende dag springles en massage en ’s avonds een feestje. Nadenken over de inhoud van de koffer. Zondag laatste duurloop van 15 km en naar de film. Hardloopspullen bij elkaar pakken, nagels lakken. Maandag werken, nog even op de valreep op bezoek bij mijn vader in het ziekenhuis, lopen en koffer pakken. Focus.

Morgen vertrek ik naar Zuid Afrika voor mijn nieuwste en tot nu toe grootste hardloopavontuur van de afgelopen 9 jaar. Wat daarna volgt weet ik niet, dat zien we dan wel weer. Ik ben opgewonden, ik ben verheugd, ik ben onzeker, ik ben blij, ik ben bang, ik ben zenuwachtig, ik ben kalm, ik ben moe, ik ben vol vertrouwen, ik ben zelfverzekerd, ik ben gek, ik ben rustig, ik ben vol verwachting en ik ben hyper. Of ik de finish ga halen weet ik niet, maar één ding weet ik wel.

Ik ben gefocust.

Voor wie mij wil volgen https://track.rtrt.me/e/SSPL-OMTOM2019#/tracker/REAMXR72

Fotocredits: Evert Buitendijk Fotografie