Motivatie

Daar sta je dan. Een lege agenda, voorlopig geen doel meer, een nutteloos schema en met je hardloopziel onder je arm. Wat moeten we nu? Op het hoogtepunt van onze training waren we er helemaal klaar voor en er zijn geen alternatieven. Alsof je moeder de slaapkamer binnenloopt terwijl je net in bed ligt te sexen met je vriend en een orgasme op voelt komen. ‘Bedankt mam!’

De afgelopen week heb ik net als velen met mij het gevoel dat ik in een slechte film ben beland. Van het eerste Corona geval in Nederland naar obsessief het nieuws in de gaten houden om de ontwikkelingen te volgen, ben ik nu in een stadium dat ik alles losgelaten heb. Na de ene afgelasting na de andere, het cancellen van onze vakantie, verplicht thuiswerken en het sluiten van sport- en horecagelegenheden, waaronder de manege waardoor ik zelfs niet meer kan paardrijden, en als dieptepunt vandaag zelfs nog het bericht dat de Roparun niet doorgaat, reken ik tot de zomer nergens meer op. En zelfs daar hou ik nog marge aan. In geval van crisis speel ik op safe, hou altijd rekening met worst case scenario en ga in de overlevingsstand. Met een vleugje zwarte humor, dat dan weer wel. Mijn zogeheten ‘coping mechanism’.

Vooralsnog mogen we de straat nog wel op. Dus kunnen we door blijven lopen. Maar heeft doortrainen nog wel zin? Natuurlijk blijf je je rondjes lopen maar waarom zou je die lange duurlopen bijvoorbeeld nog doen? Je loopt alleen maar het risico om overtraind te raken of een blessure op te lopen. Voorlopig is er toch geen marathon te lopen. Misschien is dit wel het uitgelezen moment om het rustiger aan te doen. Om al die auwtjes en pijntjes de kans te geven om te herstellen. Of om je hardloopdoel eens goed onder de loep te nemen en daar dan een passende training bij te zoeken. We hebben daar nu extra de tijd voor.

Of gewoon lekker vrij doen waar je zin in hebt. Mooi weer en vol energie? Lekker een groot rondje bos. Koud en moe? Een meer dan genoeg 7 km. Weinig tijd maar wel zin? Even snel 5 km. Of niet doen waar je geen zin in hebt. Vandaag gewoon lekker overslaan, morgen weer een nieuwe dag. En anders volgende week wel. Die basisvorm behoudt zich wel, volop trainen doen we dan wel weer als we weer een echt doel hebben. In elk geval een op korte termijn.

Dus zoals ik zei, waarom zou ik die lange duurlopen nog doen? Het eerste grote doel dat nu nog op de agenda staat is een lange trail maar die is pas in augustus. Alle redenen dus om die trainingen op een laag pitje te zetten. Maar dan bedenk ik me dat er meer redenen zijn om hard te lopen. Anders dan weer een marathon. Er is namelijk een hele belangrijke reden die in de loop der jaren een beetje op de achtergrond verdwenen is. De reden die ooit bovenaan gestaan heeft en waarom ik met dat hele hardloopgedoe begonnen ben. De reden die nu al het andere wegvalt weer boven komt drijven. In feite de enige reden die telt.

Ongeveer 700 calorieën. Voldoende motivatie om 35 km te lopen terwijl ik een zak paprikachips open trek…