Hoe goed ken jij Rotterdam? Dat is een beetje het thema van de Puzzelrun die we met ons Roparunteam hebben georganiseerd dit weekend. Een route van ongeveer 10 km voor max twee lopers per keer, met vijf markante punten waarvan je een foto te zien krijgt om naar het volgende punt te lopen. Vijf markante punten. Waar denk je dan aan?
De Euromast bijvoorbeeld, of de Markthal met de kubuswoningen? Als je die ziet weet je dat het om Rotterdam gaat en weet je ook exact waar je moet zijn. Maar daar is natuurlijk geen lol aan. Dus hebben we gekozen voor markante punten die net even wat minder bekend zijn, maar wel heel bijzonder. Althans in mijn ogen, want ik heb de route gemaakt. En dat bleek eigenlijk helemaal niet zo moeilijk.
Het lastigste in deze Corona tijd is ‘hoe hou je het hardlopen leuk?’ Ik heb het al eerder gezegd, het geijkte rondje om het bos heb ik na twee jaar zonder wedstrijden, evenementen of gezellige loopjes met vrienden nu zo langzamerhand wel een beetje gezien. En natuurlijk gaat de blik op de Erasmusbrug in de ondergaande voorjaarszon nooit vervelen, net zo goed dat je me altijd wakker mag maken voor Indiaas eten, maar toch moet ik geprikkeld blijven. Voor de lange duurloop op zondag is dat niet zo’n probleem, maar wat met die 10 of 15 km doordeweeks?
Rotterdam heeft wat dat betreft een schat aan kunstwerken, muurschilderingen, standbeelden en architectonische hoogstandjes. Je moet ze alleen even weten te vinden. Als je er tenminste oog voor hebt. Niet alleen kijken dus, maar ook zien, want vaak beweeg je je door je eigen stad zonder echt te zien. Dat is het grote voordeel als je hardlopend door de stad gaat. Wandelend is je reikwijdte vaak net iets te beperkt en met de auto ligt je concentratie op het verkeer of als je passagier bent is je blikveld weer niet breed genoeg.
Maar hardlopend kan je makkelijk een steegje in duiken of even stoppen om te kijken wat dat rare ding in het park nou eigenlijk voor moet stellen. Zo heb ik al aardig wat gave plaatjes kunnen schieten en was het dus helemaal niet moeilijk om een route te maken. Dat het concept werkt blijkt ook wel uit het enthousiasme van de deelnemers. ‘Oeh, ik ken die plek wel, maar waar was dat ook alweer?’ als we de foto voor de volgende stop laten zien. En zelfs de doorgewinterde Rotterdammers geven aan dat ze eigenlijk verwacht hadden dat we de geijkte plekken zouden laten zien maar dat ze dit veel leuker vinden omdat ze zelf nu ook na moeten denken hoe ze het beste van het ene punt naar het andere kunnen lopen.
Er valt dus nog genoeg ‘te lopen’ in Rotterdam. Routes te maken en te verzinnen om de uitdaging er in te houden. Net doen of je op een andere plek loopt en je verwonderen over de hoeveelheid rare kunst die er op straat te vinden is. En natuurlijk je stad goed leren kennen. Wat zeg nou zelf, hoe goed ken jij Rotterdam? Weet jij waar de houten appels liggen? Of de ijzeren stoel in de vorm van een hart? Heb je ooit het parelsnoer zien liggen?
Ik moet vandaag mijn rondje ook nog lopen. 10 km had ik zo bedacht. Rondje bos of misschien langs de Maas richting de Van Brienenoordbrug. Waar ik eigenlijk altijd loop. Hoog tijd om weer eens iets anders te lopen dus. Ik denk dat ik, ondanks dat ik de route zelf gemaakt heb, de puzzelrun ga lopen. En dan goed om me heen kijken om dat ene steegje in te lopen of dat rare beeld te bewonderen. Inspiratie opdoen voor de volgende puzzelrun.
Loop jij dan ook mee?