Point of no return
We tikken de 25 km aan. Bijna maar nog niet helemaal. Ik had me voorgenomen om te wachten met eten tot we er zouden zijn maar ik merk aan mijn lijf dat ik dat niet ga trekken. Het motortje begint… Lees meer >
We tikken de 25 km aan. Bijna maar nog niet helemaal. Ik had me voorgenomen om te wachten met eten tot we er zouden zijn maar ik merk aan mijn lijf dat ik dat niet ga trekken. Het motortje begint… Lees meer >
Terwijl we stiekem wegdromen van verre tropische oorden waar we onze routes kunnen uitstippelen om daarna lekker in het zwembad te springen en op een zonnig terras de lunch met in de ene hand een cocktail en de andere een… Lees meer >
Ik zit lekker op de bank. Vanochtend hebben we 15 km in Oostvoorne gelopen, daarna heb ik een verjaardag gevierd met een high tea en nu dus in de relaxmodus. Even mijn mail lezen. Er is een nieuw bericht van… Lees meer >
Het voordeel van iets nog nooit gedaan hebben, is dat je niet weet wat je te wachten staat. Voor sommige mensen reden om er niet aan te beginnen, voor mij juist reden om er in te duiken en dan te… Lees meer >
Toen Frank zich in december vorig jaar aanmeldde voor de Biesbosch Crossing Ultra, a.k.a. BCU, gepland mei 2020, kon ik me nauwelijks voorstellen wat het was om 75 km te trailen. Tuurlijk, ik had de Two Oceans gelopen. 56 km… Lees meer >
‘Nooit meer trailen’, riep ik na de Grossglockner. Iedereen die mij kent weet dat een dergelijke uitspraak net zo veel waarde heeft als een uitgekauwd kauwgummetje dat al drie jaar tussen de spleten van twee stoeptegels op de Coolsingel ligt…. Lees meer >